Licznych atrakcji geoturystycznych, które wciąż czekają na pełne odkrycie, jest na Roztoczu Wschodnim sporo. Uczestnikom Roztoczańskiego Rajdu Geoturystycznego chcemy pokazać ten potencjał, jednocześnie promując walory turystyczno-krajobrazowe i dziedzictwo kulturowe Roztocza i Ziemi Lubaczowskiej. Na pamiątkę tej wyprawy każdy będzie mógł zabrać… muszelkę sprzed 15 milionów lat!
Przedstawiamy Państwu trasę Rajdu Geoturystycznego:
Stopień trudności trasy: Średni
Dystans: 69,0 km
Czas trwania: 4 h 44 min
Średnia prędkość: 14,53 km/h
Przewyższenie: 97,95 m
Suma podejść: 584 m
Suma zejść: 581,6 m
Data: 12 czerwca 2020
Lokalizacja: Ruda Różaniecka
Zachęcamy również do pobrania aplikacji Ziemia Lubaczowska, w której można znaleźć wszystkie trasy wraz z opisami atrakcji!
Trasa rozpoczyna się w Rudzie Różanieckiej w gminie Narol.
Następnie, kierując się w stronę powiatu tomaszowskiego, biegnie przez Hutę Różaniecką. Warto się tu zatrzymać przy ruinach cerkwi pw. św. Mikołaja z 1835 roku. Zbudowana z miejscowego tworzywa (kamienia) cerkiew wraz z drewnianą dzwonnicą została 26. czerwca 1943 roku spalona przez Niemców podczas akcji pacyfikacyjnej. Choć pozostały po niej tylko ruiny, mimo to swoją kamienną formą wpisuje się w kulturowy krajobraz regionu.
Fot. Roztocze i Lubaczowska- Ruiny cerkwi św. Mikołaja w Hucie Różanieckiej
Fot. Roztocze i Lubaczowska- Ruiny cerkwi św. Mikołaja w Hucie Różanieckiej
Przy ruinach cerkwi znajduje się jedno z najbardziej wyjątkowych miejsc na Roztoczu- klif morza mioceńskiego, gdzie wciąż obecne są muszle i inne skamieniałości sprzed 15 milionów lat, pozostałości po morzu mioceńskim. Występowanie takiego morza w przeszłości geologicznej dokumentują rodoidy lub rodolity i piaski kwarcowe z glaukonitem. Na ich podstawie można wyobrazić sobie brzeg płytkiego ciepłego morza śródziemnego z przezroczystą i dobrze natlenioną wodą, w której żerują przegrzebki, a na przybrzeżnych skałach, na głębokości kilku metrów – ostrygi. Co jakiś czas – w czasie sztormów – na brzeg piaszczystej plaży morze wyrzucało małże lub ich muszle.
Fot.RiL- Klif morza mioceńskiego
Po wyjeździe z kamieniołomu na garbie Huty Różanieckiej roztoczy się przed uczestnikami panorama Puszczy Solskiej i Roztocza. Następnie tuż przed rzeką Tanew przekroczycie Państwo granicę województwa lubelskiego.
Nie sposób nie zatrzymać się na „Szumach na Tanwi” – ich charakter przypisać można unikatowym progom skalnym, dzięki którym nurt rzeki tworzy kaskady, małe wodospady tzw. szumy, szypoty.
Fot. RiL- Szumy nad Tanwią
Fot. RiL- Szumy nad Tanwią
Następnie trasa poprowadzi przez przez Susiec. To właśnie tam urodził się Sylwester Chęciński – reżyser kultowych filmów „Sami Swoi”, „Nie ma mocnych” i „Kochaj albo rzuć”. 5 lipca 2009 roku przy wjeździe do Suśca został odsłonięty pomnik niezapomnianego Kargula i Pawlaka – bohaterów filmowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego.
Fot. 1,2,3 RiL- Susiec
Po przejechaniu przez Tomaszów Lubelski, dojedziecie do Muzeum i Miejsca Pamięci w Bełżcu – dawnego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Bełżcu, działającego w latach 1942-1943, gdzie zagładę Żydów przeprowadzano przy użyciu tlenku węgla w stacjonarnych komorach gazowych. Masowy mord połączono z eksploatacją siły roboczej oraz z rabunkiem majątku ofiar. Rudolf Reder był jednym z dwóch więźniów obozu zagłady w Bełżcu, który przeżył wojnę i po jej zakończeniu złożył obszerne relacje. Powodem zakończenia działania obozu był przede wszystkim brak miejsca na kolejne masowe groby. Rozpoczęto wówczas zacieranie śladów ludobójstwa, rozebrano baraki, wyrównano i zalesiono teren.
Po opuszczeniu Bełżca trasa kieruje się z powrotem w stronę województwa podkarpackiego. Warto przystanąć w punkcie widokowym „Panorama Roztocza – Dolina Tanwi i Sołokiji”, między miejscowościami Brzeziny i Maurycówka. Roztacza się tu przepiękny widok na Roztocze Środkowe i Roztocze Wschodnie, na dwie rozległe doliny Tanwi i Sołokiji oraz na najwyższe (390 m n.p.m.) wzgórza Roztocza – Wielki Dział i Goraje.
Kolejny na mapie jest urokliwy Narol. Znajduje się tam zespół pałacowy Łosiów z XVIII w. Pałac jest budowlą w stylu barokowym na rzucie podkowy – herbowego znaku Łosiów. Za czasów Feliksa Antoniego Łosia mieścił bogate zbiory artystyczne, historyczne i bibliotekę. Działała też szkoła dramatyczno-muzyczna kształcąca uzdolnioną artystycznie młodzież. Zniszczona przez pożar w 1944 r. dawna rezydencja Łosiów zamieniła się w opuszczoną ruinę. Aktualnie obiekt znajduje się w rękach prywatnych. W okolicy warto zobaczyć też Ratusz w Narolu z XIX wieku czy cerkiew unicką pw. Ofiarowania Matki Bożej w Świątyni z końca XIX wieku.
Fot. RiL- Pałac Łosiów w Narolu
Fot. RiL- Młyn gospodarczy w Narolu
Fot. RiL- Kościół parafialny w Narolu
Fot. RiL- Aleja kasztanowa w Narolu
Ostatni przed osiągnięciem mety postój to Ścieżka „Bukowy Las”- usytuowana na terenie rezerwatu „Las Bukowy” pod Narolem, położonego w obrębie Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej. Rezerwat to pozostałość pralasów bukowych panujących niegdyś na Roztoczu. Wzdłuż całej trasy ścieżki uwagę naszą przyciągają stare, ponad 150-letnie buki i jodły o imponujących rozmiarach, pięknym pokroju i ciekawych kształtach. Osobliwością rezerwatu są łany pięknie kwitnącego wiosną czosnku niedźwiedziego.
Stamtąd trasa wiedzie z powrotem do Rudy Różanieckiej.
Fot.RiL- Ruda Różaniecka, Dębowy Dwór
