Trasa 2

• Stopień trudności: Łatwy
• Dystans: 47,4 km
• Czas trwania: 2 h 21 min
• Średnia prędkość: 20,09 km/h
• Przewyższenie: 48,3 m
• Suma podejść: 163,17 m
• Suma zejść: 163,17 m

Zachęcamy również do pobrania aplikacji Ziemia Lubaczowska, w której można znaleźć wszystkie trasy wraz z opisami atrakcji!

Wyjeżdżamy z Rynku w Lubaczowie w kierunku Załuża w gminie wiejskiej Lubaczów.

W Załużu po lewej stronie mijamy krzyż pańszczyźniany –postawiony na pamiątkę zniesienia pańszczyzny w Galicji (1848 r.). z inskrypcją: „Pamiątka danej wiecznie wolności za panowania Cara naszego Ferdynanda w dzień 3 maja 1848 roku. Zbaw Panie lud Twój, i błogosław dziedzictwu Twemu, zwycięstwami prawowiernego Cara naszego Ferdynanda i Franciszka Józefa nad wrogami obdarzaj…1850”.

Wjeżdżamy na teren Rezerwatu przyrody Jedlina, utworzonego  w 1995 roku na powierzchni 66,97 ha w obrębie wsi Nowe Sioło w gminie Cieszanów. Możliwe jest tu spotkanie  z  dzikiem, jeleniem czy sarną. Drzewostan obejmuje natomiast liczące nawet 150-let dęby, brzozy, graby, sosny i jodły.

Fot.1,2 RiL- Rezerwat Jedlina

Po drodze znajduje się także Kapliczka sybiraczki widoczna po prawej stronie drogi,  wzniesiona w 1951 r. na prośbę matki jednej z rodzin, której udało się wrócić do Polski z zesłania na Sybir. Obiekt jest murowany, nakryty dwuspadowym daszkiem zwieńczonym krzyżem. W środku umieszczono figurki Matki Bożej.

Przez Chotylub- w którym warto zobaczyć drewnianą cerkiew Cerkiew Opieki Najświętszej Marii Panny  z 1888 roku- docieramy do Gorajca. To właśnie tu znajduje się „Perła Podkarpacia”- Cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny z 1586 roku-  jeden z najstarszych zabytków tego typu w Polsce. Była użytkowana przez wiernych trzech wyznań – do początku XVIII wieku była  to świątynia prawosławna, następnie użytkowali ją grekokatolicy, a po 1947 świątynia znajduje się pod opieką parafii rzymskokatolickiej. Do najstarszych zachowanych elementów należą: górna część konstrukcji ścian nawy, kopuła zrębowa oraz przegroda ikonostasowa z pozostałościami XVII-wiecznej polichromii. Cerkiew można zwiedzić, a o jej dziejach chętnie opowie lokalna przewodnik.

Tuż obok obiektu działa Chutor Gorajec, który posiada tytuł MPR – Miejsca Przyjaznego Rowerzystom na Wschodnim Szlaku Rowerowym Green Velo.

W Gorajcu warto się również zatrzymać się przy Krzyżu pańszczyźnianym, postawionym go na skrzyżowaniu dróg. Charakteryzuje się on  unikalnym wzorem –
na górnym ramieniu umieszczono metalowy krzyżyk. Inskrypcja w języku ukraińskim brzmi:

„Na pamiątkę nadanej wolności od pańszczyzny od dnia 15 maja roku pańskiego 1848 a postawiona ta figura roku pańskiego 1850 miesiąca maja dnia 18go

Niechaj wam będzie prawowierni chrześcijanie pamięć wieczna danej wolności. Zbaw Panie lud Twój i błogosław dziedzictwu Twemu, zwycięstwami prawowiernego króla naszego nad wrogami obdarzaj”.

Kierujemy się następnie w stronę  Cieszanowa.  Tu warto zobaczyć m.in. cerkiew św. Jerzego z 1910 r., wzniesioną  na miejscu drewnianej z 1804 r. Dzięki staraniom gminy Cieszanów budynek został odrestaurowany i otwarty dla turystów. We wnętrzu zachowała się polichromia autorstwa Grzegorza Kuźniewicza, którą wykonał w latach 1936 – 1937.

Fot. 1,2,3 RiL- Cieszanów

W mieście istnieje także do dziś budynek synagogi, obecne pełniący funkcję ośrodka dziennego pobytu dla seniorów.

Fot.RiL- Synagoga w Cieszanowie

Z Cieszanowa wracamy do Lubaczowa. Przy wjeździe do miasta po prawej stronie mijamy cmentarz epidemiologiczny założony na początku XX wieku, przeznaczony do chowania zmarłych na cholerę. Na cmentarzu, który jest objęty ochroną konserwatorską zachowało się kilkadziesiąt nagrobków wykonanych w zakładach kamieniarskich Starego Brusna. Na skraju cmentarz stoi kapliczka Matki Bożej. Na postumencie kapliczki, w prostokątnej płycinie wyryty został napis fundacyjny o treści „Zapowiadam szczęśliwy powrud z Ameryki do raju swego Michał Uerzyecki”.

Po lewej stronie mijamy szpital powiatowy, a dalej, zbliżając się już do rynku, przy ul. Mickiewicza, również po lewej stronie  budynek dawnej apteki, wzniesiony w 1900 roku  przez farmaceutę Żymierskiego. Budynek zachował pierwotną bryłę, wystrój architektoniczny oraz zasadnicze rozplanowanie wnętrza z okresu budowy, a także część wyposażenia (parkiety, stolarka drzwiowa i okienna).